SABATATI

SABATATI

item Insabatati, inter alia dicti sunt, qui Valdensium Doctrinae adhaerebant, quod, ut ait Prateolus in Elench. Haeres. qui inter eos perfectiores erant, signum quoddam in superiori parte sui sotularis, Sabbatem appellabant, deferre solerent. In Hispania inprimis viguisse paret ex Concilio Tarraconensi A. C. 1242. in quo Inzabattati perpetuo appellantur, illisque tributum, quod dicerent, in aliquo casu non esse iurandum et potestatibus Ecclesiasticis vel saecularibus non esse oboediendum et poenam corporalem non esse infligendam in aliquo et similia. Gropperus Insabbatos vocat, apud Car. du Fresne in Glossar. qui eos ab ea Calceorum specie, quos Galli Sabots vocant, i. e. calceis ligneis, quibus potissimum utebantur, hanc appellationem sortitos fuisse contendit.